Naftalin: Yedi Güzel Adam Yedi İklim Aşk

Iyi ki geldin...

Yüreğimin zarif acısı
Şimdi bu şehir, adının incesiyle gülümsüyor kuşlara
Basıp geçtiğin yollar, dokunduğun duvarlar…
Her yer şarkı söylüyor.

Kimyası değişiyor gökteki yıldızların.
Parlıyor aklımdaki kuyruklu uçurtmalar.
Şimdi her evin gölgesinde bir avuç su kalbim.
Yüzünü yıkıyor göçüp gitmiş babalar.
Ağzını uzatıp yudumluyor, terlemiş şen çocuklar.

İyi ki geldin bak!
Şimdi bu şehir çocuk,
bu şehir baba,
bu şehir aşk…

hayat hattında acemi tayfalardık
ne avunduk sevinç müsvetteleriyle
aşktan ikmale kaldık...

sen
hala
anılarımın
en
beyaz
yanısın

sen buğulu bir camın ardından izlediğim hayatın
yarısısın
sen sağanakla gelen sabahlarda
çok eski bir şarkının adısın...

kimse bilmez
yıllar yılı hep aynı beyazla gezmek nedendi
olsun!
Yirmi yıl seni özleyerek yaşlanmak da güzeldi...

Çünkü sen buğulu bir camın ardından izlediğim hayatın
yarısısın
sen sağanakla gelen sabahlarda çok eski
çok eski bir sarkının adısın...

Zehr'aşka kapıldım gidiyorum... Ama o kadar güzel hikayeler, sahneler var ki hangisinden başlamalı, önce Aristo ile Şiir Avcısından başlayalım...

Aynaları çatlatmasalar iyi olacak... Cahit mi Erdem mi, ne desem bilemiyorum ama çayı bu kadar güzel fondipleyen bi adam daha görmedim, o sebepten içimde zarif acılar biriktiriyorum...

Biliyim biliyim ama tersinmiyim, iyi ki tersinmiyor, Erdem , "bi sevdiği var demek ki, bunca yıl evlenmemiş" dediğinde hafif kasılarak konuyu değiştiriyor amma velakin Erdem efendi takma bıyık altından süper gülümsüyor... Sahi Filozof efendi nerde, Rasim bu bi gelir bi gider, bilmiyin mi, biliyim biliyim...

Rasim'in mazideki gidip gelmeleri başını çok ağrıtmış, hep iyi niyetinden canım, biliyiz Rasim'i...

Ne oldu da vazgeçti izlerken bi sebep bulamamıştık, gel-gitlerindenmiş demek ki... Ama kalbin intiharıdır ertelenmiş aşk diyor Erdem, gönül işlerini ertelememe karırı alıyor...